Magister farmacji i przedsiębiorca
Izydor Nasierowski urodził się 9 maja 1885 roku i był synem Michała Nasierowskiego oraz Ksawery Nasierowskiej. Pochodził z licznej rodziny ziemiańskiej. Łącznie miał dziewięcioro braci i sióstr. Ukończył gimnazjum w Pułtusku.
Już w 1903r. praktykował w Aptece Drzewieckiego w Jadowie, a trzy lata później otrzymał stopień pełnomocnika aptekarskiego na Uniwersytecie w Kijowie. Stopień zawodowy uzyskał ze szczególną pochwałą (tj. cum eximia laude). W tym samym roku tj. 1906 został wcielony do wojska. Stacjonował w mieście Odessa oraz w Bessarabii, gdzie pracował w aptece społecznej. Po odbyciu służby wojskowej powrócił do Polski.
Izydor Nasierowski osiadł w Warszawie i rozpoczął pracę w Aptece Braci Kozłowskich na ul. Boduena w centrum miasta.Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał dyplom magistra farmacji w 1912 roku. Pracę zawodową kontynuował w hurtowni Emila Komorowskiego przy ul. Leszno 3. Następnie pełnił funkcję kierownika działu specyfików i środków patentowych w Towarzystwie Akcyjnym „Ludwik Spiess i Syn”.
Pierwsza wojna światowa to ponowne wcielenie do armii, gdzie z racji posiadanego wykształcenia i doświadczenia zawodowego kierował apteką szpitala wojskowego w Ossowcu. Po ewakuacji szpitala w 1915 roku stacjonował kolejno w Niżnym Nowogrodzie, Moskwie i Dźwińsku. W tym ostatnim mieście mianowany został starszym farmaceutą składnicy sanitarnej.
Apteki Izydora Nasierowskiego
Po uzyskaniu wykształcenia wyższego i zdobyciu stosownego doświadczenia zawodowego Izydor Nasierowski rozpoczął pracę na własny rachunek. W latach 20-tych do spółki z Henrykiem Czerwińskim zakupił aptekę na Placu Trzech Krzyży 10 w Warszawie (dawniej pl. Aleksandra 10).
Była to apteka z 50-letnią tradycją, prowadzona wcześniej przez warszawskich farmaceutów Henryka i Stanisława Klawe, którzy byli stroną tej transakcji.
Apteka mieściła się na parterze kamienicy Ambroszkiewicza, która została wzniesiona w roku 1817 przypuszczalnie wedle projektu Fryderyka Alberta Lessela i usytuowana była pomiędzy ul. Książęcą a Instytutem Głuchoniemych. Według urzędowego spisu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych apteka, którą prowadzili była jedną z 78 aptek publicznych normalnych (ogółem aptek było 89). Na jedną aptekę przypadało w 1924 roku 11 938 mieszkańców Warszawy. Ciekawostką jest, że znany pisarz, Leopold Tyrmand w powieści „Zły” dokonuje malowniczego opisu mebli aptekarskich apteki, która do 1933 roku była współwłasnością Izydora Nasierowskiego:
„Jestem ładna” — pomyślała Marta Majewska, ujrzawszy się w lustrze. Apteka miała stare, wypełnione meblową politurą wnętrze. Szufladki, wieżyczki z rżniętego w bejcowanym drzewie gotyku, zmatowiałe ze starości boazerie. I lustra; trochę wyszczerbione, trochę zżółkłe, za szkłem gablot w łukowych, niby romańskich oprawach — wszędzie lustra. [...] Za oknami zacinał deszcz ze śniegiem, plac Trzech Krzyży tonął w błocie, w migotliwym, mętnym świetle rozchybotanych wysoko lamp, otulonych brudnym welonem słoty. Co chwila ktoś mokry, parujący wilgocią i zimnem, wciskał się do ciepłej, przepełnionej apteki. Porcelanowe słoiki z czarnymi skrótami łacińskich nazw, równe emaliowane tabliczki na szufladkach budziły sympatię i zaufanie. Tu była pomoc przeciw wichrom i grypom, przeciw dojmującemu zimnu i przejmującej dreszczem wilgoci. — „Herba rutae. — przeczytała cichutko Marta. Znów się uśmiechnęła. — Magia apteki.
Tajemnicze łacińskie słowa, oznaczające zwykłą trawę.” Zaczęła czytać przyszpilone pluskiewkami napisy: „Cibasol tylko na recepty lekarskie” — ogłaszała Naczelna Izba Aptekarska; „Tu sprzedaż odręczna”. (fragm. powieści „Zły” autorstwa Leopolda Tyrmanda)
Jak wiemy do 1933 roku Izydor Nasierowski pełnił także funkcję zarządcy apteki i był wymieniany jako osoba do kontaktu pod numerami telefonów tel. 9-24-94 i 9-74-41. W roku 1933 roku Izydor wycofał się ze spółki z Czerwińskim i rozpoczął samodzielny biznes. Meble oddające klimat XIXw. aptek można obecnie obejrzeć w warszawskim Muzeum Farmacji przy ulicy Piwnej.
W 1933 roku Izydor Nasierowski zakupił kolejną aptekę od sukcesorów Brzozowskiego przy Alei Jerozolimskiej 59. Przez następne lata „Apteka Izydora Nasierowskiego” zapewniała mieszkańcom Warszawy dostęp do medykamentów. Po wojnie apteka została znacjonalizowana przez ówczesne władze i po przejęciu kontroli przez państwo, Izydor pełnił w niej przez pewien czas rolę kierownika.
W okresie od 1920 do 1939 Izydor Nasierowski aktywnie uczestniczył w życiu Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Działał społecznie i pełnił funkcję członka zarządu oraz brał udział w pracach wielu komisji, w tym m.in. Komisji Wykonawczej do spraw etyki zawodowej okręgu Warszawskiego Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmaceutycznego. Co więcej Izydor angażował się we współpracę ze środowiskami akademickimi przy wydziałach farmaceutycznych polskich uczelni.
Izydor Nasierowski był członkiem zarządu:
- Spółdzielczego Banku Aptekarzy,
- Spółdzielczej Centrali Zakupów Aptekarzy „UNIA” (członek założyciel – 28 styczeń 1938r.).
Spółdzielcza Centrala Zakupu Aptekarzy została znacjonalizowana i przekształcona po wojnie w Farmaceutyczną Spółdzielnię Pracy Zakłady Farmaceutyczne „UNIA”, która to spółdzielnia funkcjonuje do dziś. W 1950 roku Izydor przekazał swój bogaty księgozbiór Polskiemu Towarzystwu Farmaceutycznemu, a 1 września 1953 roku przeszedł na rentę. Zamknął oczy w wieku 83 lat w roku 1968.
Źródło:
[1] Biogram autorstwa E.S. w: Farmacja Polska, 1965, Nr 7/8, s. 300-301
[2] http://www.nazdrowie.pl/artykul/historia-pewnych-mebli
[3] http://www.starawawa.website.pl/html/info/3krzyzy10_info.html
[4] Leopold Tyrmand, Zły (fragment Część I),
[5] Urzędowy Spis Lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej w opracowaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Generalnej Dyrekcji Służby Zdrowia), Warszawa 1924/25, s. 18.
[6] http://www.uniapharm.pl/historia
