Prawnik, sędzia i adwokat
Jerzy Nasierowski – absolwent UW
Jerzy Nasierowski urodził się w Warszawie w 1908 roku. Abiturient szkoły średniej w Piotrkowie – rocznik 1927. Po maturze podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1933 ukończył studia i decyzją prezesa sądu apelacyjnego w Warszawie został mianowany aplikantem sądowym.
Informację tę opublikowano w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 1 grudnia 1933 roku (nr 22):
Źródło: Dz. U. Ministra Sprawiedliwości, nr 22, 01.12.1933
Jerzy Nasierowski mianowany przez prezesa sądu apelacyjnego w Warszawie aplikantem sądowym, Dz. U. Min. Sprawiedliwości, 1933, nr 22, s. 422
Po odbyciu aplikacji sądowej, Jerzy Nasierowski skoncentrował się na odbyciu stażu zawodowego (tzw. asesury) w celu uzyskania pełnych uprawnień zawodowych. Po zdobyciu doświadczenia zawodowego w 1939 Jerzy Nasierowski związał się z branżą energetyczną. Wykorzystywał swoje umiejętności w miejskich zakładach elektrycznych w Krakowie (może tu chodzić o: Zespół Elektrowni Miejskiej w Krakowie).
Jerzy Nasierowski – II wojna światowa i początki PRL
W trakcie II wojny światowej i okupacji Jerzy Nasierowski prowadził prywatną kancelarię adwokacką w Krakowie (1941-1945). Jednocześnie był zaangażowany w działalność Polskiego Państwa Podziemnego, czyli tajnych struktur państwa, które podlegały rządowi Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie.
W ramach Polskiego Państwa Podziemnego pełnił funkcję Kierownika Wydziału Likwidacji Skutków Wojny Okręgowej Delegatury Rządu na Kraj w Krakowie. Działał również jako Przewodniczący Cywilnego Sądu Specjalnego w Krakowie. Przed 1945 rokiem związał się ze Stronnictwem Pracy. Następnie przeszedł do organizacji Stronnictwo Demokratyczne będącej w strukturach Polski Walczącej.
Wiosną 1945 Urząd Wojewódzki zdecydował się powierzyć stanowisko radcy Jerzemu Nasierowskiemu. Następnie został mianowany wicedyrektorem Okręgowego Urzędu Tymczasowego Zarządu Państwowego. Stronnictwo Demokratyczne poparło jego kandydaturę na stanowisko wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie, które obejmował w latach 1945-1947.
W 1946 następnym pełnił funkcję dyrektora Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego w Katowicach, a w 1948 powrócił do stolicy i pracował w Ministerstwie Finansów. Jego aktywność nie ograniczała się do obejmowanych urzędów, wiemy, że w 1945–1947 był posłem Krajowej Rady Narodowej. Do krainy wieczności Jerzy Nasierowski przeszedł w 1953 roku. Pozostawił żonę i dwójkę dzieci.
Źródła:
[1] Jerzy Nasierowski biogram
[2] Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, nr 22, 01.12.1933 (ministrem w tym czasie był Czesław Michałowski).
