Rycerz, założyciel osady Sędziwuje
Sędziwój z Nasierowa dokonywał transakcji obrotu dobrami ziemskimi m.in. sprzedaż gruntów w rodzinnych stronach Andrzejowi z Nasierowa była podyktowana uzyskaniem majątku ziemskiego w okolicy Zambrowa.
Był założycielem osady Sędziwuje*, która powstała ok. 1422 roku w momencie gdy rycerz Sędziwój z Nasierowa otrzymał ziemię. Jego potomkowie dziedziczyli ten majątek. Według danych spisu podatkowego z 1578 roku miejscowość liczyła 9 włók i zapisano ją pod nazwą Sędziwuje-Prątnik (od nazwy imienia Sędziwój i nazwy lokalnego strumienia).[1]
Nad rzeczkami Dąb i Dąbek powstały [wsie]: Sędziwuje-Prątnik (ok. 1422 r. Sędziwój z Nasierowa koło Ciechanowa)
…
W akcie z 1440 r., którym Gabriel Proszek syn Jakuba sprzedawał Sędziwojowi z Nasierowa swą część dziedzictwa nad rzeczkami Jabłonią i Dąbkiem zaznaczono, że leży ono in nemoribus.[2]
Wiemy, że Sędziwój z Nasierowa, założyciel osady Sędziwuje-Prątnik, jest wymieniany w wynikach badań prof. dra Piekosińskiego jako Sędziwój z Prątnika, który pieczętował się herbem Ślepowron. Dzięki temu wybitnemu badaczowi uzyskujemy cenne informacje o potomkach Sędziwója:
Ślepowron albo Bujny albo Pęsy. Ma być w polu fioletowem podkowa ocelami ku dołowi obrócona, na barku podkowy krzyż, na krzyżu czarny kruk ze złotym pierścieniem w dzióbie. Używają tego herbu:
1441 Sędziwój z Prątnika,
1444 Adam, syn Sędziwója z Prątnika,
1446 Adam i Stanisław, synowie Sędziwoja z Prątnika,
1456 Maciej, Adam, Stanisław i Mikołaj, synowie Sędziwoja z Prątnika,
1467 [Sędziwuje] Prątnickie,
1473 Sędziwuje Prątnickie, Stanisław, Mikołaj, Sędziwój, Paweł, Daćbóg, Jan, Mikołaj i Dorota, dzieci Adama z Prątnika,
1485 Marcin, Maciej i Mikołaj synowie niegdy Adama z Prątnika,
1487 Sędziwój, syn Macieja z Prątnika,
1496 Sędziwój, syn niegdy Mikołaja z Prątnika,
1497 Sędziwój, Maciej, Jan, Stanisław, Jakub i Piotr, synowie niegdy Mikołaja z Prątnika,
1501 Maciej, Marcin, Daćbóg, Mikołaj, Andrzej, Jan, synowie niegdy Adama z Prątnika,
1504 Paweł i Jan, synowie Macieja z Prątnika, brat ich Maciej z Prątnika; Paweł, Jan, Stanisław, Mikołaj, Andrzej, Maciej, synowie Macieja z Prątnika. [3] (s. 66-67)
Za Wiśniewskim dowiadujemy się, że syn Sędziwoja z Prątnika/Nasierowa był zwaśniony z Piotrem ze Śledziów:
książęta mazowieccy i ich urzędnicy, ustanawiając wysokie wadia za zerwanie nakazanego przez księcia pokoju między zwaśnionymi stronami, nakładali je nie tylko na bezpośrednich sprawców, ale również na ich krewnych w obrębie powiatu, np. ustanowione w 1446 r. wadium między Piotrem ze Sledziów a Stanisławem synem Sędziwoja z Prątnika równocześnie założono między ród Zagrobów, do którego należał Sledziewski, i ród Bujnów*, z którego pochodził ten Prątnicki**.[4]
*Bujno to inna nazwa herbu Ślepowron. Ojciec tego Prątnickiego pochodził z Nasierowa w ziemi ciechanowskiej.
Źródło:
[1] Leszek Zugaj, Powiat Zambrowski historia i współczesność, Monografia, Wyd. II, Zambrów 2012, s. 22 za: Wiśniewski Jerzy, Początek i rozwój nowego osadnictwa w ziemi łomżyńskiej w końcu XIV i w XV wieku [w:] Studia Łomżyńskie, t. I, 1989. oraz Źródła Dziejowe t. XIV, Polska w XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, opisał A. Pawiński, t. XVI, Mazowsze Warszawa 1892 .
[2]Jerzy Wiśniewski, Początek i rozwój nowego osadnictwa w ziemi łomżyńskiej w końcu XIV i w XV wieku.
[3] F. Piekosiński, „Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich”, Lwów, 1911
[4] Jerzy Wiśniewski, Początek i rozwój nowego osadnictwa w ziemi łomżyńskiej w końcu XIV i w XV wieku.
